Πέβσνερ Αντουάν

(Pevsner, Antoine, Ορέλ 1886 – Παρίσι 1962). Γάλλος γλύπτης ρωσικής καταγωγής, εγκατεστημένος στο Παρίσι από το 1923. Μετά τις σπουδές του στις ακαδημίες του Κιέβου και της Πετρούπολης, ακολούθησε τα πιο πρωτοποριακά ευρωπαϊκά ρεύματα και δέχτηκε τις θέσεις του φουτουρισμού και του κυβισμού. Στο Παρίσι ταξίδεψε το 1911. Το 1913 δημιούργησε τον πρώτο αφηρημένο πίνακά του, Ζωγραφική με εγκαυστική. Το 1917 ακολούθησε μαζί με τον αδελφό του Ναούμ Γκάμπο το πρωτοποριακό κίνημα της Μόσχας και αργότερα δίδαξε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών μαζί με τον Μάλεβιτς και τον Καντίνσκι. Στο τέλος του 1922, μετά τη δημοσίευση του καλλιτεχνικού προγράμματος του ρεαλισμού και την πρώτη κονστρουκτιβιστική έκθεση, εγκατέλειψε για πάντα τη Ρωσία. Από το 1920 στράφηκε προς μια γλυπτική στην οποία η μορφή, αρνούμενη απόλυτα τον όγκο, εξέφραζε την κίνηση μέσα στον χώρο που η ίδια δημιουργούσε. Το 1931 ο καλλιτέχνης συνδέθηκε με την κίνηση Αφαίρεση-Δημιουργία (Abstraction-Creation) και από το 1946 ήταν από τους κυριότερους οργανωτές των εκθέσεων Νέες Πραγματικότητες (Realites Nouvelles). Τα γλυπτά του χρωματίζονταν με οξείδωση σε διαφόρους βαθμούς θερμοκρασίας των μετάλλων και άλλων χρωστικών υλικών. Στο πλήθος των σημαντικών έργων του συγκαταλέγονται η Προσωπογραφία του Μαρσέλ Ντισάν (1926, Πινακοθήκη Πανεπιστημίου Γέιλ), Προβολή στον χώρο (1938-39, Πράτελν, Συλλογή Πέισι), Δυναμική προβολή σε 30° (1950-51, Καράκας, Πανεπιστημιούπολη), Στήλη της Ειρήνης (Παρίσι, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης).